Wymóg funkcjonalności

W przezwyciężaniu wąskiej specjalizacji w zawodzie nauczycielskim i poszukiwaniu rozwiązań integrujących wiedzę nauczyciela należy uwzględniać zarówno właściwości strukturalne dyscyplin pokrewnych, jak też kryteria funkcjonalności. Wymóg funkcjonalności oznacza, iż należy tak przygotować nauczyciela, by mógł on uczyć określonego przedmiotu w szerszym kontekście powiązań z innymi dziedzinami nauki i działalności człowieka, a jednocześnie przygotować ucznia do kierowania jego własnym rozwojem. Tak rozumiana rola nauczyciela wymaga, by w poszukiwaniu związków interdyscyplinarnych zostały uwzględnione oba aspekty jego kwalifikacji: kształcenie nauczyciela jako specjalisty w określonej dziedzinie wiedzy z uwzględnieniem wielorakich powiązań z dyscyplinami pokrewnymi, współdziałającymi; wyposażenie go w wiedzę i umiejętności umożliwiające spełnianie określonych zadań pedagogicznych wykraczających poza nauczanie danej dyscypliny naukowej. Dlatego też główne pytanie brzmi: czy dany układ informacji naukowych odzwierciedla strukturę określonej dziedziny nauki, jej powiązanie z innymi dyscyplinami oraz czy układ ten zapewnia realizację postulowanych funkcji dydaktyczno-wychowawczych? W procesie kształcenia nauczycieli sprawą podstawową jest więc funkcjonalność wiedzy zdobytej w zakresie danej dyscypliny kierunkowej, nauk społeczno-politycznych oraz w ramach kształcenia pedagogicznego. Właśnie na gruncie nauk pedagogicznych, a zwłaszcza metodyki nauczania, materiał ogólnokształcący powinien być tak przetwarzany, by dawał pełną odpowiedź na pytanie, jakie pojęcia, jakie zakresy treści mają być przekazywane ze względu na rolę społeczną nauczyciela.