Rozwiązania te nie są naturalną składową życia i pracy człowieka

Nie występują jako naturalny element organizacji życia społeczeństwa, a raczej stanowią pewien typ filantropii państwa. Wciąż mówi się o ulgach, ułatwieniach, zniżkach, świadczeniach, a nie o trudnych, społecznie niezbędnych warunkach i rozwiązaniach stanowiących integralną część jednolitego procesu edukacji i pracy człowieka. Dotychczas jednostka podnosząca swoje kwalifikacje realizuje proces edukacyjny nie w harmonii z organizacją swojej pracy i nie zawsze w atmosferze aprobaty środowiska, w którym pracuje, a raczej obok, żeby nie powiedzieć: wbrew obowiązkom zawodowym i interesom zespołu pracowniczego. Społeczeństwo staje dziś przed zadaniem stworzenia takich struktur organizacyjnych każdemu człowiekowi, które pozwolą mu w sposób naturalny łączyć kształcenie i rozwój z pracą. Trzeba w pełni zdać sobie sprawę z materialnych i organizacyjnych warunków niezbędnych dla kształcenia się jednostek i zaproponować taką ich zmianę, by ułatwiały proces kształcenia w toku pracy.