PODSTAWACH INSTYTUCJONALIZACJI KSZTAŁCENIA USTAWICZNEGO NAUCZYCIELI

U podstaw instytucjonalizacji kształcenia ustawicznego nauczycieli również występuje założenie, że rozwój nauczyciela w zawodzie jest procesem ciągłym i obejmującym różne aspekty jego osobowości. Integracja instytucji kształcenia ustawicznego musi zatem uwzględnić cały okres aktywności zawodowej nauczyciela oraz wszystkie aspekty rozwoju jego osobowości. Obecny system kształcenia i doskonalenia nauczycieli charakteryzuje się wielością form, instytucji, programów, ale mimo ciągłych reform słabością struktury. Istniejąca różnorodność form rozwiązań instytucjonalno-prografmowych w dotychczasowym systemie kształcenia i doskonalenia nauczycieli ma tę zaletę, iż stwarza potencjalną szansę bogatych i nowatorskich rozwiązań w tworzeniu systemu kształcenia ustawicznego nauczycieli, ale równocześnie wielość instytucji i form o różnej genezie o różnych funkcjach utrudnia racjonalne ich powiązanie w jednolity system, powoduje chaos i rozliczne trudności organizacyjne. Jedne z tych instytucji mają długą historię, inne po krótkim czasie ulegają likwidacji na rzecz nowych, często również o niewystarczającej sprawności w swoich rozwiązaniach programowych i organizacyjnych. Wprawdzie możemy już dziś dość precyzyjnie scharakteryzować poszczególne etapy rozwoju nauczyciela i zdefiniować jego potrzeby w zawodzie, ale realizacja odpowiednich rozwiązań  instytucjonalnych, programowych i organizacyjnych nastręcza szereg trudności.