KSZTAŁCENIE USTAWICZNE, GENEZA

Wyrażając się obrazowo, kształcenie tradycyjne można porównać do wyprawy ekspedycji, która może liczyć tylko na to, co zabiera ze sobą w drogę. Ale wyobraźmy sobie, jak zmieniałby się ekwipunek ekspedycji, gdyby na trasie były zainstalowane stacje obsługi. Otóż istota kształcenia ustawicznego polega na. tym, że czyni ono życie człowieka łatwiejszym, tworząc na jego drodze punkty zaopatrywania w wiedzę. Tworzenie tych punktów stało się dziś koniecznością, albowiem człowiek nie jest w stanie udźwignąć ekwipunku, który wystarczyłby mu na całą drogę życia. Posiadane zasoby trzeba ciągle uzupełniać. Ale samo uzupełnianie nie jest procesem łatwym. Wymaga to nie tylko dobrego przygotowania, odpowiedniej wiedzy, umiejętności i motywacji, lecz także stworzenia warunków instytucjonalnych umożliwiających jednostce owo permanentne uzupełnianie wykształcenia i wszechstronny’rozwój. Prześledzenie myśli filozoficznej, oświatowej i pedagogicznej przeszłości, oddziałującej na ewolucję tego pojęcia, będzie z pewnością pomocne w zrozumieniu współczesnych koncepcji kształcenia permanentnego jako procesu, który według określenia J. Piageta „dotyczy całokształtu życia ludzkiego”.